De goede raad die ik van mijn stage mee kreeg toen ik mijn diploma had gehaald en voor mezelf wilde beginnen was: “Blijf maar fijn in de zorg werken want als fotograaf valt er niets te verdienen”. Dat was in de tijd waar menig (wat oudere) fotograaf nu met weemoed naar terug kijkt. Achteraf denk ik dat de raad meer zei over mijn stageplaats dan over de markt. Begrijp me niet verkeerd, fotograferen kon Hans wel. Maar hij had geen commercieel inzicht of gevoel. Ik ook niet. Ik werkte in de zorg en wilde de beste fotograaf van Nederland worden. Maar ik had geen idee hoe en wat daarbij kwam kijken. Ik vroeg de bank om krediet en de bank vroeg naar mijn klanten. Mijn antwoord: ”Geen, want ik begin net”, was geen deuropener. Opgeven is nooit een optie geweest, dus dan maar vanuit de huiskamer beginnen. Van mijn spaarcenten kocht ik een flitsinstallatie (tweedehands) en camera. Advertenties (kleintjes) in het weekblad van Deurne en een bordje op de deur. Gerard van Hal Fotografie was up en running.

Eén van de eerste opdrachten die ik kreeg was het maken van een advertentiefoto voor Ufip. Ufip maakt bekkens voor drumstellen. De opdracht kwam niet van de fabriek maar van Rob Snijders. Hij was drummer en gebruikte dit merk bekkens en had gehoord dat ik net begonnen was als fotograaf. Waarschijnlijk dacht hij dat dat budgettair aantrekkelijk was. Waarin hij gelijk had. Het kan natuurlijk ook zijn dat hij mijn werk goed vond. Toen ging ik waarschijnlijk uit van het laatste. Wat de klus opgeleverde weet ik niet meer, maar het zal niet boven de honderd gulden zijn geweest. Wat ik nog wel weet is dat we de foto gemaakt hebben in de bakkerij van zijn vader, in de Walsberg in Deurne. De achtergrond had ik zelf in elkaar geverfd. En zoals zichzelf respecterende drummer had hij een oude pers voor zijn kit. Samen met drumstel was de set daarmee een feit. Ik heb twaalf zwart-wit foto’s gemaakt. Precies één rolfilm.

De advertentie heb ik nooit gezien, in die tijd vroeg ik nog niet naar een bewijsexemplaar. In het kader van mijn vijfentwintigjarig jubileum heb ik de negatieven opgezocht in mijn archief. Over het resultaat ben ik ook nu het terug zie, best tevreden.